Przeszczep serca jest jedną z metod leczenia zaawansowanej niewydolności serca, jeżeli nie istnieją inne alternatywne możliwości leczenia. Chorzy kwalifikowani do tego typu leczenia muszą spełniać ściśle określone wskazania takie jak: schyłkowa niewydolność serca o złym rokowaniu, której towarzyszą ciężkie objawy; pacjent współpracujący, stabilny emocjonalnie, który przestrzega zaleceń lekarskich. Pamiętać należy, że istnieje wiele przeciwwskazań do przeszczepu serca takich jak: aktywne zakażenie, nadciśnienie płucne oporne na leczenie, ciężka choroba naczyń w tym mózgowych, choroba nowotworowa, ciężka niewydolność nerek, inna ciężka choroba związana ze złym rokowaniem, ale także otyłość z BMI >35 kg/m2 oraz uzależnienie od alkoholu lub substancji aktywnych. Od przeszczepu serca dyskwalifikuje się także pacjentów, których sytuacja społeczna nie pozwala na uzyskanie odpowiedniego poziomu współpracy w leczeniu w warunkach ambulatoryjnych. Każdy przypadek kwalifikacji jest rozpatrywany indywidualnie i zazwyczaj uwzględnia problemy, które skrótowo zawarto powyżej.