Regularna aktywności fizyczna jest zalecana wszystkim pacjentom ze stabilną niewydolnością serca, również w klasie czynnościowej NYHA III (czyli gdy choroba powoduje znaczne ograniczenie aktywności fizycznej, a aktywność mniejsza niż zwykle powoduje objawy). Badania pokazują, że trening fizyczny w tej grupie chorych jest bezpieczny i wpływa na poprawę nie tylko jakości życia, ale także poprawę rokowania. Co istotne trening fizyczny powinien być dostosowany do wydolności fizycznej pacjenta, ocenianej przez specjalistę rehabilitacji, kardiologa lub fizjoterapeutę na podstawie stanu klinicznego pacjenta (w tym jednostki chorobowej), tolerancji wysiłku ocenianej w obiektywnych badaniach (elektrokardiograficzny test wysiłkowy, test spiroergometryczny lub 6-minutowy test marszu) oraz na podstawie subiektywnej oceny tolerancji wysiłku dokonanej przez pacjenta (wg skali Borga). Zalecany jest wysiłek fizyczny, który pacjent oceniania jako umiarkowany. Rodzaj aktywności fizycznej powinien być również dostosowany do wydolności pacjenta, a także jego preferencji. Przykładami aktywności fizycznej, która może być preferowana u chorych w III klasie NYHA będzie chodzenie lub nordic-walking.