Kardiomiopatia rozstrzeniowa jest chorobą mięśnia sercowego charakteryzującą się poszerzeniem lewej i/lub prawej komory z upośledzeniem czynności skurczowej i może rozwinąć się w każdym wieku, także u dziecka. Jeśli możliwe jest wyeliminowanie przyczyny powodującej uszkodzenie serca (np. zakażenie wirusowe, toksyny) istnieje szansa na poprawę funkcji serca w wyniku leczenia oraz ustąpienie objawów. Jeśli kardiomiopatia rozstrzeniowa ma podłoże genetyczne, zwykle z czasem dochodzi do pogorszenia funkcji serca oraz nasilenia objawów niewydolności serca. Każdy chory z postawioną diagnozą niewydolności serca wymaga stałej, okresowej kontroli kardiologicznej oraz echokardiograficznej właściwie do końca życia.

Dziecko z niewydolnością serca może podejmować aktywność fizyczną dostosowaną do wydolności fizycznej organizmu. Obciążenie i charakter ćwiczeń powinny być określone przez lekarza prowadzącego wspólnie z rehabilitantem. W przypadku stabilnego stanu klinicznego czyli braku nasilenia objawów niewydolności serca, umiarkowany wysiłek fizyczny korzystanie wpływa na układ krążenia.