Acenokumarol i warfaryna mają podobne właściwości. Zażywa się je raz dziennie kontrolując INR co najmniej raz na 3-4 tygodnie. Z praktycznego punktu widzenia najważniejszą różnicą między acenokumarolem a warfaryną jest tak zwany okres półtrwania leku we krwi (odpowiednio 8–10 i 36–42 h). Szybciej uzyskuje się terapeutyczny INR (2,0-3,0) i jego normalizację po odstawieniu acenokumarolu, ale ryzyko niestabilnej antykoagulacji jest 2,5 raza większe w czasie jego stosowania w porównaniu z Warfinem. Pokarmy i leki wpływają podobnie (osłabiająco lub nasilająco) na działanie acenokumarolu i warfaryny. Każdy chory, któremu przepisuje się te leki, powinien uzyskać od lekarza zlecającego terapię informacje o wpływie pokarmów i innych leków na INR. Skuteczność acenokumarolu i warfaryny w zapobieganiu incydentom zakrzepowym w tym udarom mózgu się nie różni jeśli INR jest w zalecanym zakresie.