Zawał serca w tak młodym wieku (20-30 lat) nie jest częsty. Dlatego też należy poszukiwać przyczyn doprowadzających do zawału serca, na przykład hipercholesterolemii rodzinnej. Życie po zawale serca w tej grupie wiekowej nie różni się znacznie od życia osób, u których zawał wystąpił w późniejszym wieku. Co prawda taki pacjent jest w grupie podwyższonego ryzyka sercowo-naczyniowego i powinien zostać objęty stałą opieką kardiologiczną. Ważny jest także stan funkcji serca po zawale. Jeśli funkcja skurczowa nie uległa znacznemu obniżeniu, pacjent po jakimś czasie może zupełnie zapomnieć o przebytej chorobie. Jednakże nie można uznać go za całkowicie wyleczonego. Odpowiedni tryb życia, zgodny z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, będzie pomocy w utrzymaniu poprawnego stanu zdrowia, w tym serca.